Może nie wystarczę Ale będę tuż obok Prócz ciebie nie ma mnie dla nikogo

"My z drugiej połowy XX wieku

rozbijający atomy

zdobywcy księżyca

wstydzimy się 

miękkich gestów

czułych spojrzeń

ciepłych uśmiechów

Kiedy cierpimy wykrzywiamy lekceważąco wargi

Kiedy przychodzi miłość

wzruszamy pogardliwie ramionami 

Silni cyniczni 

z ironicznie zmrużonymi oczami 

Dopiero późną nocą

przy szczelnie zasłoniętych oknach

gryziemy z bólu ręce

umieramy z miłości"