Wytarte wspomnienia wracają w samotne noce. Puste ulice. Nieważne co teraz zrobię.

A niebo znów na głowę spada mi.
I nadziei coraz mniej na słońce.
Muszę to przespać, przeczekać,
przeczekać trzeba mi.

 

a jutro znowu pójdziemy nad rzekę.